Music and works on paper are the two extremes among the many ways Lotte
Vanhamel expresses herself and is herself. The first she brings out into the
wider world, while with the second she remains as good as hidden in her
own world. Her drawings have rarely been seen, the majority never. But now,
a broad selection of these drawings has been made, together with paintings,
masks and costumes. The drawings form the basis of the work, though all her
ways of working are linked and refer to one another. There is one constant,
however: an unlimited creativity and fantasy, free, abundant, vigorous, bubbling
with energy, full of questions and wonder, reacting to the world, painful or
playful. But never gratuitous, because it is always essential.

Muziek en werk op papier zijn de twee uitersten van de vele manieren waarop
Lotte Vanhamel zichzelf is en zich uit. Met het eerste komt ze naar buiten, met
het tweede blijft ze zo goed als verborgen in haar wereld. Haar tekeningen zijn
zelden te zien geweest, het merendeel bleef ongezien. Uit die tekeningen werd
nu een ruime keuze gemaakt, aangevuld met schilderijen, maskers en kostuums.
De tekeningen vormen de basis van het werk, terwijl alle manieren van werken
samenhangen en naar elkaar verwijzen. Er is één constante: een creativiteit en
fantasie zonder beperking, vrij, rijk, vitaal, sprankelend van energie, vol vragen
en verwondering, reagerend op de wereld, pijnlijk of speels. Maar nooit gratuit,
want steeds noodzakelijk.